Scroll naar beneden

Scroll naar beneden

Het uitzicht 
  op een 
doorbraak

Dankzij de bouw van de moskee verandert het uitzicht van de bewoners. Zij hadden tot voorheen naar een gapend gat gekeken, maar kijken nu tegen een bouwstelling aan. Hoe anders was het eind jaren negentig, toen het nog leek alsof er nooit gebouwd zou worden. Door de dreiging van onteigening raakte het conflict tussen de deelraad en de moskeevereniging tot op een dieptepunt. Uit een onverwachte hoek kwam er een doorbraak waardoor de strijdende partijen tot elkaar konden komen.

video placeholder
gradient

Uitzicht op de Moskee

Het is zondag 9 maart 2014. Een informatieochtend over de voortgang van de bouw roept vragen op bij enkele bewoners. De financiering voor de casco-bouw is rond. Maar om de binnenkant ook af te maken is er nog zo’n 1,2 miljoen euro nodig, geld dat er niet zou zijn. De groep omwonenden is bang dat ze nog jarenlang tegen een bouwput zal aankijken. Tijdens de koop van hun woningen kregen sommigen te horen dat er maar één procent kans was op een moskee. De boeddhistisch ingestelde masseur van Thai Hand bekijkt het vanuit zijn spirituele perspectief.

gradient

Bouw in vogelvlucht

Jan Bartelsman is fotograaf en woont op de derde verdieping van het Piri Reïscomplex. Gedurende de bouw neemt hij vanuit zijn woning foto’s van de werkzaamheden. Bekijk hier een aantal foto’s.

 

video placeholder
gradient

Een uitzichtloze situatie

In het nieuwe bestemmingsplan is plaats voor een moskee van ongeveer 1.000 vierkante meter, maar tot in 1998 blijven de Turken het hele terrein van 6.000 vierkante meter in gebruik houden. Deze gedoogsituatie blijft bestaan omdat Milli Görüş en het stadsdeel het oneens blijven over een aanvaardbaar nieuwbouwplan. Het voorstel van Milli Görüş met architect Kees Rijnboutt wordt resoluut door de deelraad afgeschoten. Kabaktebe wendt zich tot Gertjan Harbers van het Amsterdams Centrum Buitenlanders (ACB) om uit de impasse te komen.

video placeholder
gradient
“Ik wil de mooiste moskee van West-Europa bouwen”

Een onverwachte wending

Frank Bijdendijk, in 1998 directeur van woningbouwvereniging Het Oosten, is geraakt door de gedachte dat een moskee niet alleen dient als religieuze ruimte, maar ook kan dienen om een brug te slaan tussen de moslimgemeenschap en de burgers van Amsterdam. Juist deze integratiegedachte spreekt Bijdendijk, als directeur van een woningbouwcorporatie met meer dan vijftig procent moslims als huurders, bijzonder aan. Hij neemt contact op met stadsdeelvoorzitter Henk van Waveren. Algauw is het ijs gebroken.

video placeholder
gradient

De doorbraak

Mede dankzij de inzet van woningbouwman Bijdendijk komen Üzeyir Kabaktepe (Milli Görüş) en stadsdeelvoorzitter Henk van Waveren (PvdA) weer tot elkaar. Kabaktepe spreekt achteraf van ‘een doorbraak waardoor alle partijen met de neuzen dezelfde kant op kwamen te staan’. Voor het eerst werden er grote sprongen voorwaarts gemaakt. Voor Kabaktepe was het een hele opluchting.

video placeholder
gradient

Gebroederlijk aan tafel

Op een bijeenkomst voor buurtbewoners, moskeegangers en de pers presenteren de drie projectpartners hun plannen voor de Westermoskee. Een project waarin godsdienst, woningbouw en bedrijvigheid samen komen. Volgens toenmalig stadsdeelvoorzitter Van Waveren konden er grote stappen worden gezet omdat de plankwaliteit erg hoog was. Het ontwerp van het Frans-Joodse architectenpaar Nada en Marc Breitman verenigde de partijen, aldus Van Waveren.

oktober 2000
gradient

Welke mening deel jij?

Meningen en discussies rond dit project mogen verder leven.

Deel één van deze afbeeldingen op jouw sociale media kanaal. Of volg ons via  en

Benieuwd naar de volgende afleveringen? Schrijf je in!

2015
1994