Scroll naar beneden
Scroll naar beneden
Eerst bekijken de we de situatie anno 2014. Bestuursleden Hasan Aldemir en Seyyid Ali Karilik zamelen geld in om het interieur van de Westermoskee rond te krijgen. We volgen hen op hun tocht langs collectebussen in Turkse winkels. Intussen is het Piri Reïs-complex al drie jaar af. In een van de huizen wonen taxichauffeur Mohamed El Morabet en zijn vrouw Ouassima Chebli. Het Marokkaans-Nederlandse echtpaar vraagt zich af waarom er geen Turkse Nederlanders in het complex wonen. Zelf zien ze hun huis als een godsgeschenk.
Islamitisch beleggen was rond de eeuwwisseling erg populair onder Turken in Europa en Turkije, zo ook bij de bezoekers van de toenmalige Aya Sofya moskee in De Baarsjes. Zogeheten ‘Groene Fondsen’ beloofden geen rendement – binnen de islam is rente verboden – maar voorzagen torenhoge winsten van 20 tot 40 procent per aandeel. Veel Turkse Nederlanders belegden hun spaarcenten in de fondsen, die tijdens de Turkse economische crisis van 2001 in elkaar stortten. Daardoor verdween er veel geld. Ook in de toenmalige Aya Sofya moskee waren aandelen uitgegeven aan mensen die gedupeerd raakten.
Dit alles komt echter pas jaren later aan het licht. Sindsdien gaat het gerucht dat moskeebestuurders veel geld in hun zakken hebben gestoken. Op 10 mei 2007 bericht actualiteitenprogramma Netwerk erover, maar van enig hard bewijs is ook dan geen sprake. Uiteindelijk wordt bekend dat Turken in Europa en Turkije voor 5,5 miljard euro het schip in zijn gegaan. Van geld dat naar de Westermoskee zou zijn gegaan en dat zou zijn verdwenen in zakken van bestuursleden, ontbreekt echt bewijs.
Voormalig directeur Frank Bijdendijk van woningbouwvereniging Het Oosten (nu Stadgenoot) legt uit over de belangen die op het spel staan. Zo was het nieuwe moskeebestuur het oneens met de gronddeal die het vorige bestuur met de gemeente had afgesloten. Zij wilden de grond weer terugkrijgen om de moskee op eigen grond te bouwen en exploiteren. Voor Het Oosten was dit onbespreekbaar. Als de gronddeal van de baan zou zijn, dan zou de woningbouw-vereniging miljoenen euro’s kunnen verliezen.
Het NOS Journaal meldt in 2007 dat de Westermoskee er definitief niet komt. In een item wordt het conflict tussen de Turken en de woningbouwvereniging kort neergezet. Ook wordt de bemiddeling van burgemeester Job Cohen (PvdA) van Amsterdam benoemd. Indertijd deed hij een tevergeefse bemiddelingspoging om de strijdende partijen met elkaar te verzoenen. Na een aantal contactmomenten blijven de voormalige partners lijnrecht tegenover elkaar staan. Een ‘sprookje uit duizend-en-één-nacht’ lijkt daarmee compleet ten einde.
Ex-moskeevoorzitter Fatih Üçler Daǧ licht toe waarom hij de gronddeal, die zijn voorgangers met de gemeente Amsterdam hadden gesloten, een slechte deal vond. In 2005 werd de grond aan de gemeente gekocht voor 6,13 miljoen euro, maar al een paar jaar later bleek volgens Daǧ dat de grond veel meer waard was. Met nieuwe, onafhankelijke taxaties in de hand concludeerde Daǧ dat zijn voorgangers een kat in de zak hadden gekocht.
Terwijl het nieuwe moskeebestuur en Het Oosten vechtend over straat gingen, werd oud-bestuurder Üzeyir Kabaktepe in augustus 2007 gearresteerd. Na aangifte van Fatih Daǧ begon het Openbaar Ministerie met een onderzoek naar onder andere het witwassen en het verdonkeremanen van geld van beleggingsmaatschappij Manderen BV. Volgens het nieuwe bestuur van Daǧ zou Kabaktepe een greep uit de kas hebben gedaan van 1,5 miljoen tot zes miljoen euro. Niet alleen werd Kabaktepe opgepakt, ook werden zijn panden onderzocht. In een van zijn huurhuizen werden vuurwapens gevonden. Tijdens zijn voorarrest bleek algauw dat de wapens van een puberjongen waren die in het huis woonde en deze verzamelde, waardoor ze niet aan Kabaktepe zelf waren gekoppeld. In oktober van 2007 kwam Kabaktepe weer vrij, waarna er jarenlange rechtszaken zouden volgen. Daaruit blijkt nu dat het overgrote deel van de beschuldigingen niet te bewijzen valt. Desondanks lopen bepaalde zaken nog door en is Kabaktepe nog niet van zijn negatieve imago af. In delen van de Turkse gemeenschap is hij daarom nog steeds een persona non grata.
