Scroll naar beneden
Scroll naar beneden
Na grote meningsverschillen tussen het moskeebestuur en het hoofdkantoor van Milli Görüş Europa in Keulen over de bouw en locatie van de Westermoskee, wordt het moskeebestuur uit de beweging gezet. Huidig bestuurslid Hüseyin Gündüz vertelt wat hijzelf, toenmalig moskeevoorzitter Fatih Dağ en andere bestuursleden deden om het tij te keren. Na een bezoek aan de grote leider Necmettin Erbakan in Turkije kregen zij de kracht om zelf door te gaan met de bouw. Daarnaast gaan we terug naar 2012, waar we zien hoe bewoners Rob en Marieke een inloopavond over de aankomende bouw bezochten. Anno 2014 blikken ze terug op de bouw, die snel verliep. Boven verwachting. De young professionals volgden het moskeeproject aanvankelijk kritisch, maar zijn nu zeer tevreden.
Het moskeebestuur van voorzitter Dağ organiseert op 16 oktober 2008 een nieuw startmoment, onder meer om alle ellende uit het verleden uit te wissen. Dit ‘nieuwe begin’ vindt plaats met een symbolische slag van een eerste paal. Moskeegangers zijn aanwezig en de media zijn opgetrommeld, maar de vertegenwoordigers van de woningbouwcorporatie en het stadsdeel zijn nergens te bekennen. Voorlopig is het de laatste poging van de vereniging Aya Sofya om een start te maken met de bouw van de Westermoskee, maar behalve zijzelf gelooft bijna niemand nog dat de moskee er ooit zal komen.
Het Oosten, inmiddels getransformeerd tot woningbouwcorporatie Stadgenoot, gooit na het vertrek van bestuurder Frank Bijdendijk (2011) het roer om. Tot voor kort was de corporatie nog in rechtszaken verwikkeld rond de bouw van de moskee en het appartementencomplex, maar onder leiding van de nieuwe bestuurder Gerard Anderiesen moet dat dus anders. Hij stuurt aan op een scheiding. Onderwijl gaat stadgenoot nog even door met een rechtszaak omwille van de voorinvestering van 1,7 miljoen euro, die de Turken al hebben gedaan. De corporatie zegt dit geld niet te hoeven terugbetalen. De rechter oordeelt echter dat Stadgenoot deze som wel moet terugbetalen, en zo geschiedt het. Door het vertrek van Bijdendijk wordt het project ook ontdaan van de integratiegedachte die hij altijd voor ogen heeft gehad. Nu de scheiding een feit wordt kunnen beide partijen hun deel van het project op eigen wijze realiseren.
Vanaf 2009 houdt stadsdeelvoorzitter Godfried Lambriex (PvdA) van De Baarsjes – later wethouder van stadsdeel West – zich bezig met de portefeuille ‘Westermoskee’. Hij kijkt terug op het convenant dat zijn voorganger Arco Verburg (PvdA) sloot om de religieuze koers van de toekomstige moskee te kunnen beïnvloeden. Terugkijkend op het roerige project concludeert Lambriex dat de overheid inzake de scheiding tussen kerk en staat over de schreef is gegaan.
Terugkijkend concludeert ook Gerard Anderiesen, de huidig bestuurder van Stadgenoot, dat de Westermoskee een project is geweest waarin de woningbouwcorporatie haar boekje te buiten is gegaan. Met de kennis van nu stelt Anderiesen vast dat het niet aan een woningbouwcorporatie is om zich te bemoeien met de inhoudelijke koers van een gebedshuis.
Nadat de Riva-garage in 2005 wordt afgebroken, krijgen de Turken een alternatieve locatie voor hun moskee aangewezen. Dat is het voormalige broederhuis aan de Postjesweg, verderop in De Baarsjes, dat in handen is van Het Oosten. De ruzie met de woningbouwvereniging zorgt er echter voor dat deze het huurcontract in 2007 niet wil verlengen. Met procedures en protestacties lukt het het moskeebestuur om het verblijf te verlengen tot eind 2010, waarna het doek definitief valt. In de jaren daarna vinden de gelovigen gelukkig nog onderdak in de gymzaal van het Islamitisch College Amsterdam (ICA) en in de ruimte van voormalige meubelzaak Het Knolletje in De Baarsjes. Uiteindelijk moeten ze ook daar weg, waarna ze ‘moskeeloos’ zijn. Deze situatie duurt tot op de dag van vandaag voort en zal pas voorbij zijn als de Westermoskee opengaat.
Foto: Jean Pierre Jans, februari 2010
